فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 26
زلف آشفته و خوي کرده و خندان لب و مست ، پيرهن چاک و غزل خوان و صراحي در دست نرگسش عربده جوي و لبش افسوس کنان ، نيم شب دوش به بالين من آمد بنشست سر فرا گوش من آورد به آواز حزين ، گفت اي عاشق ديرينه من خوابت هست عاشقي را که چنين باده شبگير دهند ، کافر عشق بود گر نشود باده پرست برو اي زاهد و بر دردکشان خرده مگير ، که ندادند جز اين تحفه به ما روز الست آن چه او ريخت به پيمانه ما نوشيديم ، اگر از خمر بهشت است وگر باده مست
خنده جام مي و زلف گره گير نگار
،
اي بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست
تعبیر:
از آرزوهای دور و درازی که می تواند تو را اسیر خود کنند دوری کن و بدان که هرچه برای تو پیش می آید خیر است. به لطف و کرم خداوند امیدوار باش . شکر خدا را بجای آور.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 46
گل در بر و مي در کف و معشوق به کام است ، سلطان جهانم به چنين روز غلام است گو شمع مياريد در اين جمع که امشب ، در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است در مذهب ما باده حلال است وليکن ، بي روي تو اي سرو گل اندام حرام است گوشم همه بر قول ني و نغمه چنگ است ، چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است در مجلس ما عطر مياميز که ما را ، هر لحظه ز گيسوي تو خوش بوي مشام است از چاشني قند مگو هيچ و ز شکر ، زان رو که مرا از لب شيرين تو کام است تا گنج غمت در دل ويرانه مقيم است ، همواره مرا کوي خرابات مقام است از ننگ چه گويي که مرا نام ز ننگ است ، وز نام چه پرسي که مرا ننگ ز نام است ميخواره و سرگشته و رنديم و نظرباز ، وان کس که چو ما نيست در اين شهر کدام است با محتسبم عيب مگوييد که او نيز ، پيوسته چو ما در طلب عيش مدام است
حافظ منشين بي مي و معشوق زماني
،
کايام گل و ياسمن و عيد صيام است
تعبیر:
ایام به کام تو است و به آرزوهای خود خواهی رسید اما چشم بصیرت را باز کن تا شادکامی و سرور تو دائمی و همیشگی باشد.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 95
مدامم مست مي دارد نسيم جعد گيسويت ، خرابم مي کند هر دم فريب چشم جادويت پس از چندين شکيبايي شبي يا رب توان ديدن ، که شمع ديده افروزيم در محراب ابرويت سواد لوح بينش را عزيز از بهر آن دارم ، که جان را نسخه اي باشد ز لوح خال هندويت تو گر خواهي که جاويدان جهان يک سر بيارايي ، صبا را گو که بردارد زماني برقع از رويت و گر رسم فنا خواهي که از عالم براندازي ، برافشان تا فروريزد هزاران جان ز هر مويت من و باد صبا مسکين دو سرگردان بي حاصل ، من از افسون چشمت مست و او از بوي گيسويت
زهي همت که حافظ راست از دنيي و از عقبي
،
نيايد هيچ در چشمش بجز خاک سر کويت
تعبیر:
اراده ات بسیار قوی است و با آن می توانی دنیا را زیر و رو کنی. همه چیز را زیبا می بینی و از این دید خود راضی هم هستی. زیبایی ها آنقدر تو را مست کرده که به خزان فکر نمی کنی. گاهی خود را مثل باد سبک می دانی و دلت می خواهد همراه آن سرگردان باشی ولی این خیالات برایت ثمری ندارد پس اراده ی قوی خویش را به کار برده، دنیا و آخرت خود را بساز.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 114
هماي اوج سعادت به دام ما افتد ، اگر تو را گذري بر مقام ما افتد حباب وار براندازم از نشاط کلاه ، اگر ز روي تو عکسي به جام ما افتد شبي که ماه مراد از افق شود طالع ، بود که پرتو نوري به بام ما افتد به بارگاه تو چون باد را نباشد بار ، کي اتفاق مجال سلام ما افتد چو جان فداي لبش شد خيال مي بستم ، که قطره اي ز زلالش به کام ما افتد خيال زلف تو گفتا که جان وسيله مساز ، کز اين شکار فراوان به دام ما افتد به نااميدي از اين در مرو بزن فالي ، بود که قرعه دولت به نام ما افتد
ز خاک کوي تو هر گه که دم زند حافظ
،
نسيم گلشن جان در مشام ما افتد
تعبیر:
مشکلی را که داری زیاد بزرگ و دشوار ندان. سعادت و نیکبختی در انتظار تو است و به مراد و آرزوی خود می رسی.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 19
اي نسيم سحر آرامگه يار کجاست ، منزل آن مه عاشق کش عيار کجاست شب تار است و ره وادي ايمن در پيش ، آتش طور کجا موعد ديدار کجاست هر که آمد به جهان نقش خرابي دارد ، در خرابات بگوييد که هشيار کجاست آن کس است اهل بشارت که اشارت داند ، نکته ها هست بسي محرم اسرار کجاست هر سر موي مرا با تو هزاران کار است ، ما کجاييم و ملامت گر بي کار کجاست بازپرسيد ز گيسوي شکن در شکنش ، کاين دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست عقل ديوانه شد آن سلسله مشکين کو ، دل ز ما گوشه گرفت ابروي دلدار کجاست ساقي و مطرب و مي جمله مهياست ولي ، عيش بي يار مهيا نشود يار کجاست
حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
،
فکر معقول بفرما گل بي خار کجاست
تعبیر:
در غم و گرفتاری بزرگی به سر می بری و نا امید و مأیوس هستی اما همه ی گرفتاری ها عاقبت نابود خواهند شد. با کمی خوش بینی و توکل و تلاش موفق خواهی شد. ثابت قدم و صادق باش.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 39
باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است ، شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است اي نازنين پسر تو چه مذهب گرفته اي ، کت خون ما حلالتر از شير مادر است چون نقش غم ز دور ببيني شراب خواه ، تشخيص کرده ايم و مداوا مقرر است از آستان پير مغان سر چرا کشيم ، دولت در آن سرا و گشايش در آن در است يک قصه بيش نيست غم عشق وين عجب ، کز هر زبان که مي شنوم نامکرر است دي وعده داد وصلم و در سر شراب داشت ، امروز تا چه گويد و بازش چه در سر است شيراز و آب رکني و اين باد خوش نسيم ، عيبش مکن که خال رخ هفت کشور است فرق است از آب خضر که ظلمات جاي او است ، تا آب ما که منبعش الله اکبر است ما آبروي فقر و قناعت نمي بريم ، با پادشه بگوي که روزي مقدر است
حافظ چه طرفه شاخ نباتيست کلک تو
،
کش ميوه دلپذيرتر از شهد و شکر است
تعبیر:
مشکل تو چاره خواهد شد. فقط از درگاه خداوند حاجت خود را بخواه تا به تو کمک کند. به خود متکی باش و نا امید نشو.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 392
داني که چيست دولت ديدار يار ديدن ، در کوي او گدايي بر خسروي گزيدن از جان طمع بريدن آسان بود وليکن ، از دوستان جاني مشکل توان بريدن خواهم شدن به بستان چون غنچه با دل تنگ ، وان جا به نيک نامي پيراهني دريدن گه چون نسيم با گل راز نهفته گفتن ، گه سر عشقبازي از بلبلان شنيدن بوسيدن لب يار اول ز دست مگذار ، کآخر ملول گردي از دست و لب گزيدن فرصت شمار صحبت کز اين دوراهه منزل ، چون بگذريم ديگر نتوان به هم رسيدن
گويي برفت حافظ از ياد شاه يحيي
،
يا رب به يادش آور درويش پروريدن
تعبیر:
فرصت ها را بیهوده از دست نده و کینه های کهنه را از دل بیرون کن و راه صلح و آشتی و دوستی را باز کن. زندگی بدون رفیق شفیق و یار همراه، بسیار سخت و دشوار است. مانند آینه یکرو و یکرنگ باش تا زندگی سالم و خوبی در پیش داشته باشی.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 72
راهيست راه عشق که هيچش کناره نيست ، آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نيست هر گه که دل به عشق دهي خوش دمي بود ، در کار خير حاجت هيچ استخاره نيست ما را ز منع عقل مترسان و مي بيار ، کان شحنه در ولايت ما هيچ کاره نيست از چشم خود بپرس که ما را که مي کشد ، جانا گناه طالع و جرم ستاره نيست او را به چشم پاک توان ديد چون هلال ، هر ديده جاي جلوه آن ماه پاره نيست فرصت شمر طريقه رندي که اين نشان ، چون راه گنج بر همه کس آشکاره نيست
نگرفت در تو گريه حافظ به هيچ رو
،
حيران آن دلم که کم از سنگ خاره نيست
تعبیر:
در انجام کاری که در پیش داری درنگ و شتاب نکن. عشق و محبت و ایمان به هدف تو را بهتر و زودتر به هدف می رسانند. در امر ازدواج موفق خواهی شد.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 261
درآ که در دل خسته توان درآيد باز ، بيا که در تن مرده روان درآيد باز بيا که فرقت تو چشم من چنان در بست ، که فتح باب وصالت مگر گشايد باز غمي که چون سپه زنگ ملک دل بگرفت ، ز خيل شادي روم رخت زدايد باز به پيش آينه دل هر آن چه مي دارم ، بجز خيال جمالت نمي نمايد باز بدان مثل که شب آبستن است روز از تو ، ستاره مي شمرم تا که شب چه زايد باز
بيا که بلبل مطبوع خاطر حافظ
،
به بوي گلبن وصل تو مي سرايد باز
تعبیر:
از دوری و هجران دوستی ملول و ناراحتی. با کمی صبر، مراد تو حاصل می شود. نا امیدی را از خود دور کن. با نشستن و غم خوردن هیچ مشکلی حل نمی شود.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 35
برو به کار خود اي واعظ اين چه فريادست ، مرا فتاد دل از ره تو را چه افتادست ميان او که خدا آفريده است از هيچ ، دقيقه ايست که هيچ آفريده نگشادست به کام تا نرساند مرا لبش چون ناي ، نصيحت همه عالم به گوش من بادست گداي کوي تو از هشت خلد مستغنيست ، اسير عشق تو از هر دو عالم آزادست اگر چه مستي عشقم خراب کرد ولي ، اساس هستي من زان خراب آبادست دلا منال ز بيداد و جور يار که يار ، تو را نصيب همين کرد و اين از آن دادست
برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ
،
کز اين فسانه و افسون مرا بسي يادست
تعبیر:
فقط با اتکا به اعتماد به نفس می توانی به مقصود برسی. سخن مدعیان را گوش نکن. اگر به سعی و کوشش و هدف خود ایمان داری، دیگر صبر جایز نیست و فرصت ها را غنیمت بدان.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 217
مسلمانان مرا وقتي دلي بود ، که با وي گفتمي گر مشکلي بود به گردابي چو مي افتادم از غم ، به تدبيرش اميد ساحلي بود دلي همدرد و ياري مصلحت بين ، که استظهار هر اهل دلي بود ز من ضايع شد اندر کوي جانان ، چه دامنگير يا رب منزلي بود هنر بي عيب حرمان نيست ليکن ، ز من محرومتر کي سائلي بود بر اين جان پريشان رحمت آريد ، که وقتي کارداني کاملي بود مرا تا عشق تعليم سخن کرد ، حديثم نکته هر محفلي بود
مگو ديگر که حافظ نکته دان است
،
که ما ديديم و محکم جاهلي بود
تعبیر:
تنهایی و غم و اندوه را می توانی به شادی تبدیل کنی. با همنشینی با دوستان خوب می توانی راه تازه ای پیش پای خود قرار دهی. عشق و محبت را فراموش نکن.
فال حافظ روزانه سه شنبه 30 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 218
در ازل هر کو به فيض دولت ارزاني بود ، تا ابد جام مرادش همدم جاني بود من همان ساعت که از مي خواستم شد توبه کار ، گفتم اين شاخ ار دهد باري پشيماني بود خود گرفتم کافکنم سجاده چون سوسن به دوش ، همچو گل بر خرقه رنگ مي مسلماني بود بي چراغ جام در خلوت نمي يارم نشست ، زان که کنج اهل دل بايد که نوراني بود همت عالي طلب جام مرصع گو مباش ، رند را آب عنب ياقوت رماني بود گر چه بي سامان نمايد کار ما سهلش مبين ، کاندر اين کشور گدايي رشک سلطاني بود نيک نامي خواهي اي دل با بدان صحبت مدار ، خودپسندي جان من برهان ناداني بود مجلس انس و بهار و بحث شعر اندر ميان ، نستدن جام مي از جانان گران جاني بود
دي عزيزي گفت حافظ مي خورد پنهان شراب
،
اي عزيز من نه عيب آن به که پنهاني بود
تعبیر:
دودلی و تردید را از خود دور کن. از همنشینان و دوستان بد دوری کن تا دچار رنج و گمراهی نشوی. آرزوهای دور و دست نیافتنی غیر از رنج و زحمت نتیجه ای ندارد. اعتدال و میانه روی را پیشه کن.
